meşime-i şeb ne demek?

Meşime-i Şeb, Türk edebiyatında bir nazım biçimidir. Genellikle divan edebiyatı şiirlerinde kullanılmıştır. Arapça kökenli bir kelime olan "meşime", "şairane düşünmek" anlamına gelirken, "şeb" ise "gece" demektir. Dolayısıyla meşime-i şeb, gece havasını yansıtan şiirlerdir.

Meşime-i şeb genellikle aşk ve ayrılık temaları üzerine yazılmıştır. Şairler, gecenin sessizliği, ıssızlık ve karanlığına göndermeler yaparak genellikle sevgililerinin uzaklığına özlem ve hasretlerini dile getirmişlerdir. Bu şiirlerde ayrıca doğa tasvirleri de yer alır ve ay, yıldızlar, gökyüzü ve doğanın diğer unsurları sıklıkla kullanılmıştır.

Meşime-i şeb, kısa ve özlü bir tarzdadır ve genellikle 4-6 beyitlik bir yapıdadır. Bu beyitlerde uyak, kafiye ve vezin oldukça önemlidir. Meşime-i şeb, divan edebiyatı şiirinde önemli bir yere sahiptir ve birçok ünlü şair tarafından kullanılmıştır.